Küçük kasaba dışında, tozlu araba sinemaları geceleri kendi hikayelerini anlatacak. Oradaki çalışanlar geçmişle uzlaşmış insanlardı. Her birinin bir zamanlar büyük hayalleri vardı, ama yaşam akışı yakalandı. Onlardan biri hayallerinin film okuluna kabul edilmek için bir film yapmak zorunda olduğunu biliyordu, ancak nasıl başlayacağını bilmiyordu. Eski projeksiyon makinesinin başındaki adam filmin sadece bir fotoğraf olmadığını söyledi. Biletleri kesen kadın, en beklenmedik yerlerde gerçek hikayenin her zaman gizli olduğunu fısıldadı. Gece vardiyalarında çalışan gençler, her boş arabada, tüm terk edilmiş bilek senaryosunda bir sahne olduğunu düşündüler.